Tanrı ile sohbet

İçindekiler :
*1 gram olmayan uyku
*3 şişe arpa suyu
*100 gram fıstık
*Yeterince mutsuzluk
*Milyonlarca ağızdan çıkmamış kelime
*Kulak kararınca müzik
*Bir tutam günahlardan yaplmış hayaller
*Bir tutam sevaplardan yapılmış hayaller
*Biraz ondan,biraz bundan,biraz da şundan
*Karışıma yaklaşık olarak 6 saat sonra eklenecek olan bir iş günü

Tanrım..!
Seni seviyorum.Sen de beni seviyor musun?
O kadar çok insan var ki..Milyonlarca!
Peki beni onlardan ayrı sevebiliyor musun?
Ya da onları benden ayrı?
Görebiliyor musun beni?İzleyebiliyor musun her bir hareketimi?

Ben se sevmeye devam ediyorum seni her daim hiçkimsenin umrunda olmayacağım şu gecenin bir vakti.
Üzgünüm biraz.Aslına bakarsan epeyce.
Mutsuz ve üzgün sıfatlarını birbirine karıştırıyor da olabilirim.
Düşünüyorum da insanlar ne kadar da ufak sana göre.
Bir insana küçücük gelen bir karıncadan bile çok daha küçük.


İçime o sonsuz sevgiyi bahşeden sen.
Kimbilir kaç katı vardır sende.Bu yüzden çok seviyorum seni!
Her ne kadar bazı insanlar yakıcı,yıkıcı bir tanrıdan bahsetse de.

Benim günahlardan yapılmış hayallerim de var..
Sevaplardan yapılmış hayallerim olduğu kadar.

Göründüğüm insan bile değilim çoğu zaman.
İçimden evet derken aslında,ağzımla hayır dediğim o kadar çok düşünce,insan,fikir var ki..
Ben de bir insanım çünkü.Rezilim en az herkes kadar.
Hayır,olmak istediğim insan bile değilim.
Çünkü korkuyorum en az herkes kadar.
Söylemek istediklerim,söyleyebildiklerimden çok daha fazla.
Eksik,hatta yarım,hatta bire bir zıt bazen.
Bunun için kimden özür dilemeliyim onu da bilmiyorum.
Kendimden ?
Senden ?
Onlardan?
İçime eğilip bakmaya kalksa birileri,
Korkarım görürler diye,ben bile bakmaya cesaret edemezken,
Ne kadar cesur diğer insanlar,
ne meraklılar görmeye,bilmeye.
Ben onları da severim aslına bakarsan en az kendimi sevdiğim kadar.
Hatta kendimden daha fazla severim.
Sonra kendime ihanet etmiş gibi hissederim.
Ama gece olunca yine kendimle uyurum.
Bu da biraz affettirici olabilir.

İnsanlar aslında fena çoğu zaman,acımasız,ben bile.. yeri geldiğince.
Onları seviyorsam en az kendimi sevdiğim kadar,
en temelinde mazoşist miyim ben ? Diğer insanlar da,onlar da öyle mi?

Keşke sorularıma cevap verebilseydin.
En azından bir tane soru hakkım olsaydı.
Sana en çok şu soruyu sormak isterdim.
"Neden varız?"

Tüm bunların hiç bi önemi kalmıycak belki yarın.
Her zaman yaptığım şeyleri yapıcam kendimden, düşüncelerimden habersiz.
Çayımın içine 1.şekeri attıktan sonra 2.şekeri dişimle kırıp bir de yarım şeker atıcam o çaya.
ve o çayımı karıştırdığım esnada bir çok alakasız birinin "o şekeri elinle kıramıyor musun" lafını hatırlıycam.Ama biraz geç olucak.
sonra "neden acaba?" sorgulamasını yapıcam bir kaç dakika.Bunun da bir önemi kalmıcak diğer bi hatırlayışa kadar.Ve benim yarın tam da öğle saatinde milyon gram uykum olucak..
Benim acilen bir panzehire ihtiyacım var..