5 Haziran 2010 Cumartesi

Bir adam,bir kadın ve bir çim adam..





Çok şiddetli yağmur yağmakta...
Balkondayım.


Yağmurun şiddetli yağacağını anons etmişlerdi ama bu kadar şiddetli yağması sürpriz oldu biraz.Çok güzel oldu ama...





4 tane bira içtim.Sonra hiç üşenmeden markete gittim.O yağmurda şemsiyeyle yolda yürüyen tek akıllı bendim sanırım.Herkes korunaklı bi yerin altına saklanmış yağmurun dinmesini bekliyordu.Bense ayaklarımdaki terliklere çok gülüyordum güldüğümü görmesinler diye şemsiyeyi biraz daha aşağı eğerek.Belki gerçekten komikti belki komik değildi.Yinede o yolda o terliklerle yürüyen tek bendim.Belki o anda sadece makarna ve krema almak için markete giden de bendim ama bu gerçeğin ya da ihtimalin pek önemi olmasa gerek.



Çim adama bakıyorum, saçları ( sanırım "çimleri" olarak adlandırmalıyım)aynı kardeşiminki gibi.Bunada gülesim geliyor.



Annem uyuyor.Sonra ben onu dürtükleyip "çok güzel bir makarna yaptım."diyorum.



Sonra o nazlanıyor.Balkona geri dönüyorum.Birazdan annem geliyor.Ona da bir tabak hazırlıyorum.


Makarnayı yerken "sadece yarım kilo fazlam vardı şimdi bir kilo oldu" diyerek kahkalar atmaya başlıyor.Bu karşı binanın balkondaki çamaşırları toplayan kadının hiç ama hiç umurunda olmuyor.





Sonra kardeşim geliyor,annem sırf onunla kavga etmek için içeri geçiyor.Seslerini duyuyorum.Kardeşim dün gece neden eve gelmediğini açıklamaya çalışıyor.Annem bağırıp çağırıyor.Ben enfes makarnamı yemeye devam ediyorum.Yağmur çok daha şiddetli yağıyor.Karşı balkondaki kadın bilmem niye kahkalar atıyor.Bu benim hiç ama hiç umurumda olmuyor.Ben makarnamı yemeye devam ediyorum.Çim adamı yağmurdan biraz nasibini alsın diye kenara koyarken





Annem hala durmadan bişeylere söylenip duruyor.





Sesler gitmiş olmalı ki karşıdaki kadın çok umurundaymış gibi


anlamlı anlamlı bakıp duruyor.



Kardeşim söylenilenleri duymazlıktan gelerek deli gibi makarna yiyor.Saçları aynı çim adamınkiler gibi..


Ve biz pis pis birbirimize bakıp sırıtıyoruz.




















8 Comments:

Adsız said...

yazılarının hepsinden ayrı bir keyif alıyorum ve bir parça da olsa kendimi buluyorum...süpersin..

incredo said...

Çok tşk ederim sevgili "adsız" :)
galiba hepimiz makarnasını yiyen adam
eve geç gelen kardeş
çemkiren anne
ya da karşı balkondaki kadın olabiliyoruz ara ara.
hoşçakal

borderlessdreamer said...

bizim evin durumundan pek bir farkı yok sanki :)
yağmurun şiddetiyle artan evdeki tatlı telaş...

incredo said...

karşı balkondaki kadın annen olamaz sanırım :)

Berrin said...

keşke şemsiyesiz çıksaydın eminim daha çok gülebilirdin :))
anlatım tarzın çok samimi..
her gün yazmalısın günlük gibi bizlerde okuyup keyif alabilelim:)

incredo said...

onu da yaptığım zamanlar oldu elbet.
tşk.ederim ;)
lakin her zaman bişeyler yazmaya vakit bulamıyor insan.tıpkı her zaman çizim yapamadığın gibi.
hoşçakal

bilge said...

Çemkirtmeyin annenizi biz anneler elbette çocuklarımızı merak edeceğiz biraz öncede bizdeki delikanlı çemkirdi ben o sırada çay içiyordum çemkiremedim...neyse eve dönünce çemkirmeye hazırlanıyorum:)))))

incredo said...

hepiniz aynısınız sorun yok sevgili bayan :))