Sıradan bir gün

Dolabım bomboş.çünkü bütün kıyafetlerim odanın muhtelif yerlerine saçılmış durumda.yeşil kazağım kitaplığımın önünde.onun tam altında açık mavi kotum duruyor.yatağın dibinde bikaç çamaşır birbirine girmiş durumda.tişört ve kazak karışımı.gömleklerden bi kısmı çamaşır makinasında.bi kısmı telde.sanırım kemerimi bulmak büyük bi sevinç yaşatıcakmış gibi.onun dışında herşeyin yerini biliyorum.bu karmaşıklığın içinde kusursuz biçimde bi düzene sahipler çünkü.yada sadece bana öyle gelmekte.

öyle ya da böyle burası benim çöplüğüm bu evde yaşayanları bu gerçeğe inandıramasam da.

onlar sanki çok düzenli!hepsi bombok durumda.ben de az biraz o bokun içinde sayılabilirim.ama onlardan çok daha iyi durumda olduğum kesin.çünkü bu pisliği temizleme ihtimalim ve imkanım var .Sadece yapmıyorum o ayrı konu.

Bugün bi öğrencim camdan dışarı bakarken ağaçlardan dökülen tüy gibi nesleneri işaret ederek "hocam bakın kar yağıyor" dedi.sınıfın gerisi bi sonraki derste yapılacak olan sınava çalışıyodu.ve ben bu espriye gülmekten kendimi alamadım.gerçekten de kar gibiydi o düşen şeyler.sonra arkasından "hocam bir hafta tatil olur mu acaba okullar " diye sordu.çaktırmamaya çalıştım ama fena halde güldüm.o da güldü.Güzeldi.. :)

Bazen nefret ediyorum bu yaptığım işten.Bazen se bu işe ait olduğunu düşünüyorum.bazen küfürler ediyorum, bazense teşekkür.çoğu zamansa.. sorma gitsin.

bi gün böyle bitiyor işte.

Eve gelince acaip aç hissediyorum kendimi.

Sonra elimden geldiğince ayık kalmaya çalışarak gecenin biri ya da ikisi ediyorum saati.sonra o erken saatte tecavüz başlıyor.

bir gün böyle geçiyor..

günler geçiyor sonra.

gün-ler..