12 Haziran 2010 Cumartesi

bi çift kulaklık ve yaşattıkları!



Sayısız
"failure" yani
"hata" iletisini verdi şu beynim bugün.

Ben,bizzat kendim!



şu kahrolası beynim!


Format yani bi başka deyişle geri almak,sıfırlamak da mümkün değil!



Ben "ahmak", ben "aciz" ben ki "beter olası"!


ve tüm benzeri sıfatlar!




Hiç yazmadım burda.Ama bir süredir gözlemlediğim

Kalbime ( evet galiba kalbim ) acaip sinyaller gönderen birisi vardı.Her gördüğümde elimi ayağıma dolaştıran ya da alık alık davranmama neden olan.


Bakmaktan kendimi alamadığım falan filan işte.


Onun kendini almak gibi bi derdi yokdu belki ama en azından aramızda bi sinyal alışverişi olduğu kesindi.


Ve ben bugün herşeyi mahvettim.

Nerden bilebilirdim minibüste yanımda oturanın o olduğunu!
Bilmem lazımdı!görmem lazımdı!!


Koltuğuma oturur oturmaz kendini bilmez bi telaşla okula ait bi deste kağıdı çıkarıp üstünde gerekli düzenlemeleri yapmak ve bu angarya işi yaparkende eşliğinde kulaklıkları takıp o en sevdiğin şarkıyı dinleyip yanında oturan şahsa göz ucuyla da olsa bakmamak, bir nebze olsun bu denli kayıtsız kalmak nasıl bi bencilik ve kendini bilmezlikdi!!


Ne kadar küfretsem az!


O işler Pazartesi'ne de kalabilrdi halbuki.O müzikleri evde daha gürültülü ve çok daha rahat ya da tam aksine rahatsız edici bi ortamda da dinleyebilirdim!


O kulaklığın bir teki neden doĞru zamanda üstüne basılıp ya da oturulup kopmazdı!


Ve ben "evde de" yapabileceğim o işi neden minibüste yapma gereği duyardım!!




Ve tüm bunlar beynimi acaip yormakta şu anda..


Moleküllerime ayrılmak istiyorum.



Çok uykum var.


Yarın yine kaldığım yerden küfürler edicem kendime.


Acilen bugünü beynimden silmeliyim!



Hem zaten
Gecenin bir yarısı para çekmek için gittiğim atm makinasının sanki her zamankinden daha fazla ses çıkarması ve o sesin sırf benim para çekmemi bekleyen tamamen hayal ürünü hırsızlara karşı çok davetkar olması
ya da benim yine aynı saatte sıcak ekmek çıkaran fırından soğuk ekmekle eve dönmem
ve evde o soğuk ekmeyi yiyecek bi sıcak yemek bile bulunmayışı!..
Ne kadar ironik!
Zaten bugün uzun zamandan sonra içtiğim ve hatta içmekle kalmayıp bi nevi başkalarını da içmeye zorladığım (buna ikram etmek diyorlar) türk kahvesi de bi saçmasapan,şekersiz, köpüksüz ve gizlice balkondan aşağı dökülesi!
Ve sanırım bugün de buruşturulup çöpe atılası!








12 Comments:

orta karar said...

Tarih: Kalkıp İstanbul'a onu görmeye gittiğim ama sürekli işi çıktığı, benim işlerim hep ters gittiği için 6 günlük İstanbul tatilimde görüşebileceğimiz tek gün, boş olduğu 45 dk'lık dilimin ilk anları

Mekan: Beyoğlu Mis sokak, onun o anda geçmekte olduğu sokağa paralel alt sokak

Unutamadığım mallığım: Saatlerce tek başına oturmaktan sıkılmış insan(Ben/mal) telefonu alır, alakasız biriyle konuşmaya başlar. Ondan haber beklediğini unutup(mal), telefonun sesini de kısar ki, ararsa duyamasın! Malım! Telefonda zibidilik yaparken o iki kez arar. Orta Karar/mal/Ben fark etmez bu aramaları. Gereksiz konuşma biter, cevapsızlar görülür. Geri aranır. O ise bana ulaşamayınca taksimden otobüse binmiş, uzaklara yol almış, başka birine söz vermiştir.

Sonuç: Yılın tek tatili onunla görüşmek için İstanbul için kullanılmış, onunla görüşme şansı olan tek gün, paralel sokaklardayken telefona cevap vermeyen, arandığını bile fark etmeyen ben tarafından heba edilmiştir.
Gereksiz insanı aramasam olmaz mıydı? Haber beklerken, telefonuma baksaydım fark etseydim olmaz mıydı? Biraz olsun az mal olsaydım...

Senin hikayeni okuyunca, bana da yeniden dokundu.

incredo said...

bazen kitleniyo insan.yani hard disk hata yapıyo bi yerlerde.ya da herşey çok mükemmel çalışıyo.ki buna da "kader" diyolar.
benim hala sinirlerim çok bozuk ama galiba üstesinden gelebilirim :P

bu arada ben bu kaydı daha yayınlamamştım,taslak şeklindeydi.üzerinde bi iki düzenleme yapıp öyle yayınlayacaktım ama sen nasıl yorum yaptın?
bu da başka acaip bi olay.
kaydı yayınla dediğimde senin yorumunla birlikte yayınlandı.

orta karar said...

Ups! Kayıt yayındaydı. Kaydet yerine yayınla demiş olma ihtimalin dışında bir şey gelmiyor aklıma.

Mucize? =P
Bilmiyorum nasıl oldu
?

incredo said...

galiba öyle bişey oldu.neyse sorun yok
mucize olcaksa da böle mucizeler diil başka mucizeler olsun :P

orta karar said...

Belirtmek isterim: Bir saatten fazla süredir blogundayım. Parçalar çok keyifli. Teşekkür etmeliyim

incredo said...

Tşk.etmene gerek yok.beğenmene sevindim.Beni hayata bağlayan şarkılardan bi kısmı.
Keyifle dinle..

Berrin said...

yine gülümsedim okurken, uzaktan hoş geliyor işte :)
her şeyin bir nedeni vardır diye düşün belki yanındakinin o olduğunu farkettiğinde daha beter bir çuval inciri mahvedecektin.
hem onun da sana ilgisi varsa ve o yanında otururken senin onu farketmediğini farkettiğinde gıcık olmuştur :)
bu tür şeyler daha bi kamçılar.
iyi olmuş iyi :))

incredo said...

" vardır bi hayır " değil mi
bize öğretilen en önemli hayat felsefelerinden birisi :) vardır vardır..
iyi olmuş mudur bilmem ama o günden beri hiç görmedim onu.bi çuval incir gerçekten mahvoldu gibi.ama ne diyoruz "vardır bi hayır".:)
sevgiler.

Sade said...

Bat dünya bat.

incredo said...

orhan baba ha :)

bi dilay said...

evet ya bizde vardir o bi "herseyde bi hayir vardir" ya da "hersey olacagina varir' yedigimin memleketi:)

incredo said...

haha, gözün ciksa bile vardir bi hayir, kötü bi seyi görmemen gerekiyodur belki :)) ahh..
here is Turkey and we are Turkish