Dedem

Dedeme gittim geçen gün.Karıncalarla kavga ediyodu yine.Bu yağmurda nerden çıkmışlarmış,nası gelmişlermiş.Kendi kendinle konuşuyo zannettim artık kapıdan girince ve korktum.Çünkü bu beklediim bişey son günlerde..Ama içeri girince anladım ki karıncalar muhattabıydı.
Rahatladım sonra.Yemek yedik beraber sohbet ettik.
Anneannemin ölümünden 2 sene geçti yaklaşık ve dedemin ağzından ilk defa
"Çok sıkılıyorum.yalnız başıma yemek yemekten bıktım artık"cümlesini duydum.
Canım acıdı ama yapıcak bişey yoktu.
Bize de gelmiyorki.Yaşlandı çok ama bırakamıyor kendi evini.
Tsm dinledik biraz.O yine trt 4 ü açtı ve sen şu makamını biliyomusun ,bu şarkıyı duydun mu hiç, bu klarnetçi bak bizim buralardan falan dedi.
"Yok" dedim "dede, bilmiyorum".Kendinle gurur duyduğu en önemli konu müzik.Çok önceleri bi kaç tsm şarkısı bulurdum.Biraz başını dinletirdim ve "Bil bakalım dede bu kim ? Şarkının adı ne ?" diye sorardım ona.
Hiç şaşmazdı.Bestekarına ve makamına kadar her bi detayını söylerdi yüzünde gururlu bi tebessümle.
Pek hatırlayamıyor artık.Yanlış tahminler yapabiliyor.Geçen yine sormuştum.
Kendimi bildim bileli dedem şarkı söyler benim.Anneannem de söylerdi.
Hatta ikisinin de ses kaydı var şarkı söylerlerken ama bayadır dinleyemiyorum.Dedeme sormuştum dede "Dinleyelim mi?" die
"Hayır" demişti.
Tahminimce anneannemin sesini duyunca yanımda ağlamaktan korktu.

Sonra kahveye gidelimmi diye sordu.pek sevmem o ortamı ama "tamam "dedim."Gidelim".
Çok mutlu oldu.
Gittik ve çay sigara içtik.
Bu benim torunum dedi arkadaşlarına.Hepsi beni süzdü başta aşağı.dedem benle çok gurur duyuyodu.Bunu anladım.
Pek konuşacak bişey bulamadım.Bi tanesi şu yapan yağmuru kastederek
"Ne afat oldu be, ne yağdı mübarek "dedi.
**Afat, afet kelimesinin burda kullanılan şekli. **
Diğer başka birisi de ;
"Yok yahu ne afatı,3000 kişi ölcekki afat olcak.saddamı nası devirdi amerika,işkence yaptı ıraklılara,asıl afat oydu beya"

Bu neydi şimdi.Ama niyse çok komik geldi o anda.Diğerleri gülmedi pek.Hatta hiç komik bulmadı.Öylece susup kaldılar.

Dedem bana küçükken kağıttan kayıklar yapardı..Sonra rüzgar gülleri..
Beni unutma dede..

**Ben bunları yazarken, birisi çok sevdiği diğer birisini"acaba arasam mı aramassam mı" diye düşünürken, başka birisi çalışmayan radyoyu çalıştırma ümidiyle kurcalayıp duruyordu..