Yeni taşındığımız ev 5.katta.Çok güzel bi manzarası yok.Sadece yüksekte olduğu için

kimilerinin "aa ne güzel bi manzara" diyebileceği türden.Ama karşıdaki çatısız binanın zemini üzerinde duran bir beşik dikkat edildiğinde biraz ürkütebilir.çünkü buraya geldik geleli o beşik 3 defa yer değiştirdi :) bi de duvarın dibinde 3 tekerlekle bi çocuk bisikleti var.Onun dışında herşey güzel gibi.

Herakşam birileri gelsin istiyorum eve ama burda çok fazla arkadaş ziyaretlerine gelmiyo insanlar.Gelsinler,sinema izleyelim,aptal aptal gülelim,sonra bişeyler hazırlayayım onlara yemek için falan filan.Okuldaki arkadaşlarımın çoğu evli.Hiç bıkmıyolarmı bilemedim sürekli birbirlerinle takılmaktan.Gün içinde hep " bigün toplanalım,bigün şunu yapalım,bunu yapalım" muhabbetleri dönse de, hepsi hikaye.Sorun benim bekar olmam da olabilir tabi.Ben de evli olsaydım sürekli yada sık aralıklarala gidip gelirdik birbirimize belki.Benim çocuğum şöyle akıllı,bizimkisi şöyle zeki muhabbetleri dönerdi çoğu zamanda eminim.

En kısa zamanda evlenmeliyim, demiyorum.Sadece kızıyorum insanlara.

Birilerinin yalnız olmasına üzülen, sitem eden onlar; o birilerini bu kadar yalnız bırakan yine onlar.

Allah kahretsin yine içmek ve ertesi gün rezil bi durumda uyanmayı ve işe geç kalmayı istemiyorum.

Bu b.ktan yerde yapçak bişeyde yok.

Tüm sevdiklerim yine, her zaman olduğu gibi yine uzakta.

Galiba bu gece de içicem

Nefret ettim.