Kadayıflı Dondurma Krizi

Saat 12 olmak üzere ve babam içerden sesleniyor:

-"kadayıflı dondurma reklamı gördüm, canım istedi gidip alsana"

-"bizim bakkalda yok onlardan."

-"yoksa diğer bakkala git,markete git,bi yere git işte.."

Evden çıkıyorum ve gerçekten 5 yer geziyorum.İlk dükkandaki adam :

" Kadayıflı yok ama sade var" diyor.Yani dondurma var. ( illa kadayıflısı şartı mı canım :P )

ikinci dükkandaki adam :

-"dolaba bak varsa vardır yoksa yoktur." birsürü çeşit var içerde eşeliyolum, deşiyorum ama kadayıflısı yok.

üçüncü dükkandaki adam :

-"yarın gelcek "diyo ( ama şimdi lazımdı.. )

Sonra ben kendimi evlenmişim karım hamile ve aşeriyo bende ona bu saatte kadayıflı dondurma arıyomuşum gibi hissediyorum.Biraz da hoşuma gidiyo galiba bu düşünce ( yok yok baya bi :) )

dördüncü dükkandaki adam;

-"kadayıflı dondurma kalmadı ama magnum var " diyo.

Eğer bi kadın olsaydım bu cümlenin altında başka şeyler arardım heralde.zaten magnum bana hep şehvetli gelmiştir.sanki sevişmek gibidir magnum yemek..ve yiyince üstüne sigara içersin zaten :)

Beşinci dükkana bakıyorum.Dondurma dolabında tek tük çubuklu dondurmalar kalmış.Sormuyorum bile..

ve eve dönerken pastaneye uğruyorum ve bi kilo tulumba tatlısı alıyorum.Birazda kazıklanıyorum.Çok akıllı görürüm kendimi ama var böle nutkumun tutulduğu anlar.

Şöyleki 2 tepsi tulumba tatlısı var.

Bi tanesi iyi kızarmış.

İkincisi beyaz kalmış.

Adama diyorum

-" Birinci tepsiden ver"

adam ikinci tepsiden doldurmaya başlıyor ve

-"Bu daha taze bundan vereyim ." diyor.( yani beyaz olanından )

-"Tamam" ( bende bunu bi güzel yiyorum. ) -gerçekten çiğ kalmış -

eve döndüğümde 5 dk sonra kardeşim geliyor elinde bir paket dondurmayla. ( gerçekten güzel bi tesadüf )

ve biz tulumbalı dondurma yiyoruz...

ve ben buna çok gülüyorum :))